27 Nisan 2013 Cumartesi

Geri Dönüş.


Merhaba herkese.
Yeniden yeniden ve yeniden..
Aslında bakarsanız en son doğumgünümde ufak bir post attıktan ve ortalardan kaybolduktan sonra geri dönmeye yüzüm yoktu.
Belki hatırlamazsınız bile bu üşengeç kızı ama olsun.
Aylardır ortalarda yoktum.Şimdi geri geldim.
Çeşitli sağlık problemlerim vardı.Sizinle konuşamadım.Anlatamadım.Artık nasıl bir vakaysam ne yapsalar kar etmedi benim bünyeye.
Zaten o süre boyunca sanki yıllardır uyumamış  

gibiydim.Uyuşuk uyuşuk dolanıyordum.Yataktan kalkmaya mecalim yoktu. Yediğim serumun ilacın da zaten başı var sonu yoktu.Zorlu ama düşündürücü birşeydi benim için.
Halime şükretmeyi öğrendim sanırım ben günlük olarak gidiyorken benden daha kötü durumda olanlar vardı.Hele birde duvarlarına varana kadar nefret ettiğim düşünülürse hastanelerden gereksiz olduğunu anladım.
Hı bu arada Spot Işığını Arayan Kız'ı da unutmamak gerek.Sürekli yanımdaydı bedenen olmasa bile varlığını yanımda hissetmemi sağladı. Bu arada siz onun benim en yakın arkadaşım olduğunu biliyorsunuz öyle değil mi?
 Bal küpü gibi bir kızdır. Gerçek ben'i görebilen nadir insanlardandır.
O da bu aralar aşırı bir depresyon halinde bende. Sebeplerini onu okuyarak öğrenin benden değil. Ama ben hala ve hala Yeşil diyorum. Yeşil bizi diskoya götüüüür!
Facebook'ta azmettim başardım buldum bunları inceledim.Fotoğrafına bakmam yetiyor birinin  karakterini çözmem için.Daha bir sıcakkanlı geldi hem utangaç da sankii..Öyle yani neyse ben susayım Spotty konuşsun ;)
Aldınız dedikodu potansiyelini değil mi? Çuvaldızı kendime batırayım birazda.Şuan bende ondan farklı değilim.
 Şimdi efendim Elagöz var benim arkadaşım dediğim. (Yalan aslında yalan başlarda oldukça hoşlanıyordum çocuktan.Sonra muhabbetinin iyi olması dolayısıyla sadece arkadaşım diyerek çıkılması imkansız olan bölgeye aldım onu.)
Muhabbetimiz o kadar iyi ki kahkahalar atıyoruz konuşurken.Oldukça sakin ama eğlenceli,ağır başlı efendi bir çocuk.Ben gayet herkese davrandığım gibi sıcakkanlı doğal davrandım ona da.Eğlenmemizin asıl sebeplerinden biri buydu belki de. Derken bazen konuşurken bana göndermeler yapmaya başladığını ve imalarda bulunduğunu farkettim.Ama  aksini düşünmemek adına yine normal davrandım. 1 hafta konuşamadığımız bir zaman dilimi oldu ve ben arkadaşlarımdan biriyle bir ilişki yaşamaya başladığını öğrendim.Buraya kadar herşey normal. "Aşk olsun ben anasayfamdan mı öğrenecektim bu haberi insan söylemez mii hiç?!" diyerek hafif sitem edeyim derken bana "Seninle konuşmayınca bir haller oluyor bak ne yaptığımı bilmiyorum" gibi birşeyler söyledi. Zaten sadece 2 gün birlikte oldular.Daha doğrusu mesajlaştılar.Sonrası hep aynı. Ayrıldılar.
Üzüldüm.Gerçekten üzüldüm.
Hem arkadaşım adına hemde onun adına. Hele de Karamel'in hala ona birşeyler hissedebilme ihtimalini göz önüne alırsak..Gerçi inkar etti ve şuan hayatında yeni biri var gibi onun da ama bilemiyorum pek tabii..
Neyse biz konuya dönelim. Gerek Karamel ile ilgili gerekse normal günlük konuşmalarımızın dışında pek birşey sezmedim ima gibi..Taa ki bana bir tür ilan-ı aşkta bulununcaya kadar.. Karamel'den önce de aklında ben varmışmışım.
Üzgünüm arkadaş bölgesinden çıkış yoktur.Buna rağmen arkadaş kaldım Elagöz ile. İmaları görmezden gelerek sabit tutuyorum herşeyi.Sizce arkadaş bile kalmamalı mıydım? Ahh herşey benim şu iyi niyetli tarafım yüzünden.Bassana paparayı ne diye kendi kendini eziyete sürüklüyorsun değil mi?!
Sizi seviyorum. Öpüldünüz.
-Polly.